"თითოეული მოქალაქის მორალური ვალდებულება პიროვნული "მე"–სა და ინდივიდუალიზმის დაცვაა"–ასე გვმოძღვრავს ილია ჭავჭავაძე, რომელიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში საკუთარი ქვეყნის განვითარებისათვის იბრძოდა. როგორ უნდა შევასრულოთ დაკისრებული ვალდებულება? ჩავიკეტოთ საკუთარ ნაჭუჭში და ზურგი შევაქციოთ სხვა დანარჩენს? მტკიცება, რომ საზოგადოების კარჩაკეტილობამ შესაძლოა საფრთხე შეუქმნას ეროვნულ თვითშგნებას სამართლიანია. ჩემი აზრით, ასეთი საქციელი ხელს შეგვიშლის და არ მოგვცემს განვითარების საშუალებას. პირველ რიგში, უნდა აღვნიშნოთ, რომ გლობალიზაციის შედეგად ქვეყნები ძალიან დაუახლოვდნენ ერთმანეთს. თითქოს გაქრა საზღვრები. ჩემი აზრით, თითოეულმა ერმა ფეხი უნდა აუწყოს ამ რიტმს. განვითარება წარმოუდგებელია სიახლეების ძიების გარეშე, გლობალიზაცია კი სწორედ ამის შესაძლებლობას გვაძლევს. ცალკე მდგომი საზოგადოება ვერ შეძლებს სწორი სტრატეგიის შემუშავებასა და შემდეგ მისი მიხედვით მოქმედებას, რადგან ის გაურბის სიახლეებს და უარს ამბობს განვითარებაზე. უფრო მეტი თვალსაჩინოებისათვის გავიხსე...